Toen ik vanmiddag door de wijngaarden van Pomerol reed, kon ik een bepaald gevoel van ergernis niet onderdrukken: waarom moet dit nou zo duur wezen? Er staat gewoon dezelfde Merlot en Cabernet als in de hele rest van de Bordeaux, maar zelfs een ‘instappertje’ van dit beroemde stukje rechter oever (de omgeving van Libourne, aan de rechter oever van de Gironde resp. Dordogne) kost je al snel een vermogen. Nou, die verzuchting moet door de hulpjes van Bacchus zijn opgepikt, want nog geen drie uur later kreeg ik uitleg in natura. Op het terras van het prachtige oude Chateau de Roques in Puisseguin (St-Emilion) – dat van binnen modern en confortabel is,…

Deze wijnreis staat in het teken van de zachte en tedere wijnen. Na het voogaande avontuur met een heerlijk zachte Pomerol volgde een briljante Saint-Emilion grand cru classé (Cht. Guadet 2007, eveneens zacht en zeer geconcentreerd) en enkele prachtige glazen tedere Jurancon. Maar vanavond was het hoogtepunt van fluweel en tederheid: de “Ego” van Mas de Lavail. Ik had wel eens eerder met dit huis kennis gemaakt, o.a. met een prachtige Carrignan van oude stokken, maar de ‘Ego’ overtrof mijn stoutste verwachtingen: waanzinnig vol, zacht en fruitig, van 100% Grenache en flink lange houtrijping. Zo stoer de verpakking (héél dikke zware fles) en zelfbewust het etiket, zo teder en sluiks de…

Vanavond genoot ik met Verloofde B een fantastisch diner in het wijnfort te Lent. Dit napoleontische fort doet tegenwoordig dienst als ruime en tegelijk intieme omgeving voor feesten en partijen, en twee keer per jaar een bijzondere ‘verwenavond’. Eerlijk gezegd had ik zo mijn reserves voor deze avond. We hebben deze mooie locatie eerder al uitgekozen voor ons huwelijk (de receptie), maar dat was vooral om te borrelen. Dat ze hier echter ook culinaire topkwaliteit kunnen leveren, en voor ouderwetse gastvrijheid zorgdragen, dat had ik niet durven bevroeden. Heerlijke sfeer, perfect tempo, goed personeel met oog voor detail en prachtige tafels en aankleding. Erg fijn! Het voorgerecht – fruits de…

“Eh, goedemorgen, wij hebben een afspraak met de exportdirecteur,” maken wij aan de receptioniste duidelijk. We hebben ons zojuist (09:00 uur) door de regen een weg gevonden naar de hoofdingang van het gigantische complex van wijnproducent Mezzacorona in Trentino-Alto Adige. In rap Italiaans wordt er gebeld en we worden gevraagd even plaats te nemen. We verwonderen ons over de veelheid aan merken die hier aan de muur zijn geafficheerd en op deze plek kennelijk gebotteld en in dozen gepakt deze productiefaciliteiten verlaten. Naast MezzaCorona zelf wordt hier ook Rotari gemaakt, bij ons vooral bekend van de fijne bubbels, maar ook merken die we helemaal niet in verband brengen met deze…

Hoezeer de uitspraak “Reputatie komt te voet en gaat te paard” opgeld doet, hebben wij gisteren weer eens mogen gadeslaan in restaurant Dries & Co te Elst. Wij hebben dit nieuwe restaurant aan de Valburgseweg ca. 2 maanden geleden ‘ontdekt’ en waren meteen zéér enthousiast. Het eerste diner was fantastisch, mede dankzij de voortreffelijke kookkunsten van de chef die tot voor kort de scepter zwaaide in ons geliefde restaurant Liberty in Nijmegen. We waren erg onder de indruk van de correctheid van de bediening, de bijzondere wijnkennis van het bedienend personeel en verder van de ‘volledigheid’ van de ervaring: we voelden ons echt verwend. Toen ik drie weken geleden een…

Gisterenavond hebben wij – na een heel lange tijd van afwezigheid – weer eens gegeten in een restaurant van Herman den Blijker, namelijk Las Palmas. En dat was weer ‘oudewets gezellig’! Als geboren en getogen Rotterdammer kwam ik vroeger veel en graag bij Herman, vooral bij Foody’s, maar soms ook Rosso, Zeezout en één keertje in Groot Paardenburg (oei… gevaarlijk dicht bij “020”). Elke keer was dat een lekker ontspannen avond met heerlijk eten. Wat het precies is, dat Herman en zijn mensen anders doen dan anderen, daar is moeilijk de vinger op te leggen… misschien de Rotterdamse manier van elkaar aanspreken, of de no-nonsense stijl van de bediening… Wat…

“Ik heb hier een Ace of Spades, zo’n gouden fles… Is dat wat?” klonk de stem van een lieve vriendin door de telefoon. Er rinkelde een ver verwijderd belletje in m’n hoofd, een vage associatie met Russische oligargen en peperdure spulletjes die zelfs niet in het smulpapenverkeer langskomen, waar toch met enige regelmaat een grote Bordeaux, Bourgogne of Champagne wordt ontkurkt. En natuurlijk excusieve ‘play rooms’ voor zogenaamde ‘high rollers’ in het illustere Las Vegas, waar elke schoppenaas een graag geziene gast is. Het internet bood uitkomst: een zeer excusieve champagne van Armand de Brignac, samengesteld uit premier en grand cru basiswijnen uit alleen de mooiste jaren. Met een gemiddeld…