Rivesalte tuilé
Al geruime tijd heb ik een guilty pleasure: Rivesalte tuilé, of Franse port zoals wij ‘em thuis noemen. Het is een rode vin doux naturel uit de Rousillon en is meestal volledig van grenache gemaakt. En de tuilé – vanwege z’n kleur vernoemd naar de rode dakpannetjes (tuile) – ondergaat (als het goed is) een oxidatieve rijping van ca. 2 jaar, vergelijkbaar met z’n streekgenoot Maury. Maar over het algemeen wordt de Rivesalte tuilé beschouwd als het minderwaardige kleine broertje van Maury, wat je o.a. goed merkt in de prijs: een liter voor ca. 5 euro is heel normaal. Maar die lage waardering en dito plaatsing in het supermarktschap (ik moet er doorgaans voor op de knieën om achter onderuit het schap nog de laatste flessen op te duiken) vind ik niet terecht. Want dit drink je niet als Maury. Bij ons staat de Rivesaltes vaak in de koelkast en wordt als aperitiefje gedronken. En soms als afzakkertje, als die mooie fles wijn al leeg is, maar de avond nog niet ten einde… Dan is dit een heerlijk ongecompliceerd maar toch karaktervol douceurtje.
Door de onderwaardering van de Rivesalte tuilé wordt het steeds lastiger om ‘em te kopen. Ons lievelingsmerk Manor – prijkt ook op de wikipedia-pagina – is meestal niet meer beschikbaar. Er zijn redelijke alternatieven, maar de uitdossing wordt steeds goedkoper en helaas de inhoud ook. Want die 2 jaar oxidatieve rijping kun je natuurlijk heel serieus nemen, en echt als Maury in flessen of vaten de wijn in de zon laten stoven, om maximaal die rancio-smaak erin te krijgen. Maar je kunt ‘em ook in een RVS-vat opstoken tot een graadje of 70 en ‘em een weekje daarom laten verouderen… En ik vermoed dat het laatste steeds vaker praktijk is, in elk geval bij de supermarkt-varianten.
Jammer, want dit is zo’n wijn die het wijnlandschap in het Zuid-Oosten van Frankrijk net weer wat interessanter maakt. Tussen de eindeloze stromen laagvlakte-massawijn waar de Languedoc-Rousillon langzaam aan kapot gaat, was dit zo’n dapper buitenbeetje, met ongetwijfeld een geheel eigen fanbase. Ik blijf doorzoeken naar supermarkten die ‘em nog durven aanbieden!