Frankrijk

Algemeen

Het jaar 2007 was over het algemeen geen fijn wijnjaar. Net als in Nederland had ook Frankrijk een warm voorjaar en een koude en op sommige plaatsen ook natte zomer.
Die omstandigheden zijn bepaald niet goed voor het rijpen van blauwe druiven. Ook brengen koude en natheid de kans op schimmels en ziekten met zich mee. Sommige witte druiven deden het beter, want een koele zomer betekent vaak méér aroma en een hogere zuurgraad. Maar dan moet het fruit natuurlijk wel kunnen rijpen. Dat betekende voor veel wijnboeren geduldig wachten op beter weer, en tekens de afweging maken tussen oogsten, druiven laten rijpen en ziektes bestrijden.
Dit maakte 2007 tot het jaar van de vakman. Vakkundige wijnboeren, met voldoende middelen (praktisch en financiëel) zijn er in geslaagd om goede wijnen te maken. Hoe de grote bulk dit jaar uitpakt, is echter maar de vraag.
Een prettige bijkomstigheid van de koude zomer is wel, dat het alcoholpercentage gemiddeld laag bleef. Hoe e.e.a. uitpakte voor het primaire fruit, was sterkt afhankelijk van het druivenras. De vroegrijpe rassen waren duidelijk in het nadeel.

Elzas

Hoewel de Elzas minder last had van de koude en natte zomer, dreigde 2007 toch een problematisch jaar te worden, door zware hagel- en onweerbuien op 20 juni. Meer dan 1500 ha wijngaard werd hierdoor zwaar getroffen. Ondanks deze ramp viel voor velen jaargang 2007 toch zéér goed uit door een prachtige nazomer, met véél late oogst en nobele rotting.
Vooral de Pinot Gris is érg mooi geworden, en de Riesling 2007 is door een hoge zuurgraad een erg lang leven beschoren.

Bourgogne

In de Bourgogne was men gematigd gestemd. Hoewel ook de Bourgogne kampte met een koude zomer, kwam over het algemeen het fruit arrdig rijp van de stokken. Het oogstmoment verschilde wel erg sterk, van vroege oogsters begin augustus, tot echt late oogsters eind september. Strenge selectie van het fruit was noodzakelijk, waardoor de opbrengst een stuk lager uitviel dan vorig jaar. Bourgogne 2007 wordt volle (rood) en aromatische (wit) wijn, waarbij de betere huizen het best gebruik hebben gemaakt van geduld, vakmanschap en een warme nazomer.

Bordeaux

De Bordeaux heeft wellicht het meest geleden onder de weersomstandigheden van 2007. De laatrijpende Carbernets konden nog profiteren van de warme septembermaand, maar de vroegrijpende Merlot moest het ontgelden. Het ging voor de Merlot al mis tijdens de bloei, met relatief veel coulure (ongelijkmatige vruchtafzetting), waardoor veel trossen ongelijkmatig tot rijping kwamen.
Vervolgens bleef de zomer koud, zodat veel Merlot slap (late oogsters) of juist te groen (vroege oogsters) van de stokken kwam.
Alleen door strenge selectie, reeds in de wijngaard, kon een redelijk resultaat worden behaald.

Één en ander zorgde ervoor, dat 2007 het jaar wordt van de Cabernet. Op de rechter oever, doorgaangs Merlot-gedomineerd, werd in de blend zéér veel Cabernet gebruikt, waardoor Pomerol en Saint-Émillion 2007 anders smaken dan men gewend is.
Op de rechter oever heeft één gebied het behoorlijk goed gedaan, namelijk de Fronsac, die door zijn ligging en hoger kleigehalte in de bodem doorgaans later rijpt. Hier was de Merlot wél goed rijp.
Op de linker oever werd het Cabernet-gehalte nog verder opgevoerd dan gebruikelijk. De warme nazomer zorgde voor rijp en aromatisch fruit, althans voor de wijnboeren met voldoende geduld.
Laat geoogste en nauwkeurig geselecteerde Médoc zal erg mooi worden, maar pas op voor groenige en hard vroeg geoogste Carbernet.

De koele zomer en het warme najaar bleken een perfect recept voor witte Bordeaux. De droge witte is zeer aromatisch en crispy qua zuren (mits niet te rigoreus malolactisch nagegist). De Sauternes is fantastisch; volgens menigeen mooier dan 2001. Door de koude zomer trad er minder overrijping op voordat de Botrytis z’n intrede deed. En toen de Botrytis toesloeg, kon het zijn werk optimaal doen.
Het resultaat is een prachtige zoet-zuur-balans en veel elegantie.